Önce ilk
çiçek düştü kötücül rüzgârın elinden,
Ardından tüm
bir yaz, güz’e kesti.
Derken biri
daha,
Sonra bir
daha
.
.
.
.
Delibozuk
kış işte o zaman yerleşti içimize;
biraz eksik
güldük, biraz eksik sevdik,
hep biraz
eksilmiş kaldık.
Mey
