Durulmanın adıdır;
bakakalmanın
dünyaya,
ağacını terk
eden yaprağa,
sarının ve kızılın tonlarına.
Geçsin diye
beklemenin tadına varmaya başlamaya,
şaşırmadır
bir yandan da.
Şarkıları
kısık sesle dinlerken, şiire düşen benliği tutamamaktır. İyi bir şiirin iyi bir
şarap gibi başını döndürmesidir bir de. Tüm anlamalarını bir yana bırakıp,
aymazlığın koynuna atmaktır kendini.
Kasım’dır.
Yeterlidir.
Mey
Deborah Sheedy