Bir aradayız.
Dünya, hikâye ve ben.
Yaşamıyor
gibisin, diyor dünya.
Hikâyeyi;
düşünceyi, neşeyi, kederi, özlemi ve bana dair ne varsa tümünü canlı tutan o hikâyeyi
işaret ediyorum.
O var ya,
diyorum. Şu hikâye işte; o yaşamımın yaşamı, yetmez mi?
Mey
Francesca Woodman
