Söz’üne
bakıyorum söz gibi,
gülüş’ün keza öyle.
İnsan
olmaklığına söz yok;
kalbin
avuçlarımın arasında tuttuğum bir kuş.
Orada
saklanışına bakıyorum bir de,
ve seni
artık korkunç karıştırıyorum.
Niyeyse…
Mey
Roberto Pireddu
