“ A, A’dır veya ‘p àp’
“
Zihni bu kadar bulandırmaya gerek yok aslında, dedi. Bir şey
ne ise o’dur.
Yapma, dedim. rica gibi görünen itirazımı fark etmemesi
mümkün değildi.
Düşüncenin yanlış yollara sapmaması için buna ihtiyacımız
var, dedi sakince.
Dalga geçtim: masa masadır, insan insandır, vefa vefadır,
güven güvendir …
Daha uzatacak mısın, diye sordu. Beklediğimden daha
sabırlıydı.
Omuz silktim. Bunu tartışmak bile abes, dedim.
Güven, ne zaman güven değildir biliyor musun, diye sordu.
Beni içine itelemeye çalıştığı sokratik diyalog yoluna
girecek değildim. Cevap yerine,
Ne zaman, diye sordum gülerek.
Benim güven güvendir, dediğimle seninki aynı olmadığında
cevabı geldi pat diye.
Can evimden vurmuştu. Çaresiz teslim oldum.
Bir şeyin ne ise o olduğu bir dünya lazım bize, dedim.
Başını umutsuzca salladı;
Ara ki bulasın, serzenişiyle konuyu kapattı…
Mey
