Soluğu sıkça. Tenimde atıyor, mecali yitik göğsü.
Elimi üstüne -
itebildiğimce etimi -
örtüyor, usulca sesleniyorum: bir şiirden çalmıştım seni, bir öyküye gömeceğim.
İnliyor mu,
gülüyor mu? Belirsiz.
Sonra birden, uzanıp kalbin çeperinden öpüyor.
Gülüş sarıyor ağzımı,
ve diyorum: öykü az daha beklesin!
Mey
