Gecenin ıssızı inince
mecali kalmamış zihnine. Anımsayacaksın!
Gülüşüyorduk. Biz.
Gizliyorduk üstelik - kalbe inmiş bir gülüş'ün şaşkınlığını elimizden gelse -
kendimizden bile. Anımsayacaksın!
Yarım bir tebessümü sürükleyeceksin artık düş beklemediğin yastığa.
Öylece uyuyacaksın...
Mey
F. Limitone