27 Temmuz 2014 Pazar

Tanımsız Boşluk...

Bir şey eksildi.
Bilemedik.
Hala atıyordu; kalp olamaz, dedik.
Hesaplar tutuyordu; akıl yerinde, dedik.
Nedensiz ağlayabiliyorduk; duygu da var, dedik.
Kimseyi özlemiyorduk; belki de tamamız, dedik.
Konuşmuyorduk; dürüstüz işte daha ne olsun, dedik.
Bunca çokluk içinde bu neyin yokluğu diye sormuyorduk; yanılıyoruz galiba, dedik.
Dediklerimizi can kulağıyla dinledik; ikna olacak gibiydik.
Henüz çekilmiş bir dişin boşluğuna kaymaktan kendini alamayan bir dil gibi; orada olduğunu buz gibi bildğimiz bir yoksunluğa dikilmiş gözlerimize söz dinletemedik...

Mey