6 Temmuz 2014 Pazar

Sus Büyüsü...

Beni sevmiş dilsiz adamların, diye başladı söze.
Gözleri, sayfalarını içinde çevirdiği bir fotoğraf albümüne kilitlenmiş gibiydi. Biraz durdu.
Sonra yine:
Beni sevmiş dilsiz adamların,
suskusunda serpildi kalbimdeki büyü, dedi.
Ne olmuş yani, dedim küçüksemişçe. Anladı. Güldü.
Büyü işte, dedi. Kalpte durduğu gibi durmuyor.
Yani, diye sordum cevabı ikimizin de bildiğinden emin. 
Sirayet ediyor, dedi. 
Çoğalıyor, dedim.
Büyü işte, dedi.
Büyümeyince, dedim.
Öyle, diye hak verdi. Albümü kapatıp, yakamoza baktık...

Mey