Şimdi seni
zihninden tuttum. Kentin, zihnimin ve kalbimin ara sokaklarına götürüyorum.
Köhne parkları
gizleyen sokaklardan geçiyoruz bir bir. Her bir parkta bir sigara içip,
ellerimize bakıyoruz.
Köhne fikirleri
gizleyen karanlık odalarına giriyoruz zihnimin. Her bir kıvrımında saklanmış
umutlu bir düşünceye gülümsüyorsun. Ben sana bakıyorum.
Köhne sözleri
istiflediğim kalbimi ellerinde tutacak gibisin.
Seni zihninden
tuttum şimdi. Sen de beni tut.
Gizli saklı
parkların banklarından,
sana dair
gülüş’ümden,
gücün yeterse
biraz da ömrümden…
Mey
İrina Joanne
