Ne vakit
zihnim teninde gezinse, dedi rüzgâr kuma.
Kum
kıpırdandı hafifçe. Sonra, diye sorar gibi bekledi ardından.
Peki sonra?
Rüzgâr ikircikli
kaldı ilkin. Neden saklamalı, diye düşünmüş olacak ki şöyle bir dalgalanıp
anlattı sonrasını:
Ardından,
dedi. Orgazm ve gözyaşı.
Rüzgâr durup
bekledi,
kum durup
bekledi.
Her şey
durup bekledi bir an. An, bekledi o an.
Bir
An.
Sonra; o
andan hemen sonra;
kum’u alıp
peşi sıra götüren ve yok eden dalganın nereden çıkıp geldiğini anlayan olmadı…
Mey
