Yapay yollarla giderilmiş bir acı sezilir, onu biraz
gizleyen, biraz aktaran bir bedenin ardındaymışçasına. Azalmış gibidir, hemen yakında, körelmiş.
Bir düşünce, bir anı da böyledir. Birer boşluk gibi
duyabilirsiniz onları - ya da uzaklaşmamış gibi,-
kusurlu, eksik, - ya da yapay biçimde yok sayılmış gibi.
Kendini sevincine, acısına, eğilimine kaptırmamak
-onları da çelişik bir konuma getirir.
Yakamı bırakmayan bir düşünce, bütünüyle peşimde
değildir benim.
Bu tuhaf bölünme, ve uyku. Daha iyi tanısaydık, daha iyi
anlayabilirdik düşü... Çünkü taklit edemediğimiz bir
açımlama o.
Paul Valery
çeviri: Samih Rifat
Alejandra Acosta