Ay sakin ve
aydınlık olduğunu bilmezden gelir
Üstelik ne
de ay olduğunu bilir;
Ne de kum
kumluğunu. Tek bir şey
Bile yoktur
biçiminin benzersizliğini bilen.
Fildişinden
taşlar öylesine yabancıdır
Soyut
satranç oyununa tıpkı kendilerini
Süren el
gibi. Belki de insanın yazgısı,
Kısa süren
sevinçler ve uzayıp giden acılar,
Aracıdır
ötekinin. Görmezden geliriz;
Ona tanrı
adını vermenin hiç yararı yok bize.
Boşunadır
üstelik korku, kuşku
Ve başlattığımız
kısacık yakarı.
Hangi yay
fırlatmış olmalı bir ok
Olan beni?
hangi doruk hedefi?
J. L. Borges
çeviri: A. Nihal Akbulut
Marta Orlowska
