Çikolatalı pudingin Tanrı'ların armağanı olduğunu söyleyen dost'a..
Tanrı’lara ne hacet?
Kolay şimdilerde çikolatalı puding yapmak. Bir paket
çikolatalı puding, üç su bardağı soğuk süt ve bir paket bitter çikolata.
Yapıvereyim şipşak!
Mutfak dolaplarının tencereler bölümüne uzanıp, o ortadan az
ufak boy çelik tencereyi aranırken; gözüm sarı emaye, nedense atmaya
kıyamadığımız, onun kendinden vazgeçip bizim ondan geçemediğimiz, tencere
takılıyor gözüme. Bir bulantı. Çağrışımın gözü kör olsun. Görüntüler, imgeler;
çoğu rahatsız edici. Alelacele asıl hedefi bulup, kapatıyorum dolabı. Onu
atmamamızın nedeni, rahatsız edici varlığına ihtiyaç duymamızdır belki. Hala
mı?
Tencereyi ocağa oturturken ( öyle derler, değil mi?) bir
fikri zihinden uzaklaştırmanın bazen ne kadar zorlayıcı olabileceğini düşünüyorum.
Son bir deneme: dikkatimi makas yardımı
olmaksızın açılmayan puding paketini makassız açıp açamayacağım merakına
yöneltiyorum. Uzun bir süredir tüm makaslardan nefret edişimin, Murathan Mungan’ın
makas adlı öyküsüyle ilişkisini kimseye itiraf etmemeye kararlı oluşumu
hatırlayıp, yağmurdan kaçarken doluya tutuluyorum. Makas kullanmamanın bedeli,
puding tozlarının bir kısmını sağa sola dökmek. Her şeyin bir bedeli var, her
seçimin bu böyle. Puding tencerede üzerine sütü boşaltıp, ateşi açmadan önce
topaklanmasın diye karıştırıyorum ve ocağı yakıyorum. Karıştırmaya devam
ederken, hayatta ne kadar çok şeyi birbirine karıştırdığımızı düşünüyorum. Bunu
uzatabilirim, hepimizin canını acıtacak kadar hem de. Yapmayacağım. Uslu uslu
karıştıracağım süt puding karışımını. Gerçekten uslu olabildiğim tek an olacak
belki hayattaki, ama bu sefer bunu başaracağım. Puding koyulaşmaya başlar
başlamaz, işin en keyifli yanına geliyor sıra. Acı çikolatayı karışıma ilave
etmek. Kim ne dersin desin, en lezzetli çikolata acı çikolatadır. Lezzeti
damağa çektirdiği zahmetten olsa gerek. Puding koyulaşıp, kaynamaya başladı.
Altını kısıp az beklemek gerek şimdi.
Sonrasında kâselere boşaltacağım onu, ağır akışkanlığına
bakıp, hiçbir şey düşünmeyeceğim söz. Puding hazır gibi. Belki sen soğuk
seversin, beklemelisin. Ben sıcak olanını tercih ederim. Sabırsızlığımdan.
Tüm bunları yaparken, yıllar önce Fethi Naci’nin Nezihe Meriç’in
kadınsı öykülerini eleştirirken yazdığı o cümle geldi aklıma: Nezihe çık o
mutfaktan artık!
Biri de bana dese ya: çık mutfağından. Pudingi hiç ettin.
Mey
