Birden olmamıştı. Aniden değil.
Usuldu. Ayaklarında sesi yoktu. Duyulmadı.
Birden değil. Akmaya meyilli sular gibi geldi. Görülmedi.
Öyle değil, aniden değil. Bahçedeki ağacın aniden
çiçeklenmesi gibi değil.
Geldi. Kime ait olduğu belirsiz’i aldı ve gitti.
Ona daha çok yaraşırdı;
sessizliğine,
sezdirmezliğine. Aldığının yerine bıraktığına razıydım.
Sesimi çıkarmadım. Gitti…
Mey
Jone Reed
