Ağırlaşmıştı. Gece ve gözlerin.
Karanlık üstüne, sen geceye kapanmıştın iyiden iyiye. Uykuya
ve uyanmaya direnen bedeninin derdi ne, bilmiyordun.
Duyulacak bir şey varmış gibi, kulağın sessizlikte. Gelecek
bir şey varmış gibi.
Oysa bilirdin; gece, olabilirlik değil olmazlığı da
barındıran bir sonuçtur. Son’larla başın hoş olmadı hiçbir zaman. Başlangıçlara
da inanmadın.
Çayın ve söz’ün kekremsi tadı. Biri ağzında diğeri zihninde.
Gözün pencereden yansıyan görüntüne
takılıyor. Saçına taktığın o komik tokaya. Kendine gülmenin tüy gibi hafifleten
havailiği çıka geliyor. İçindeki hınzıra gülmeden edemiyorsun.
Saate bakıyorsun.
Saate bakıyorsun.
Sabaha bir öykülük vakit kalmış…
Mey
