5 Nisan 2014 Cumartesi

Artık...

Tamam, önemli değil, diye fısıldadı kadın ilkin. Sesi öyle kısıktı ki kendi kulaklarına bile ulaşmamıştı söylediği.
Ne dedin, sorusu üzerine fark etti sesinin yetmezliğini. Gözlerini yaklaşık kırk dakikadır dikmiş olduğu noktadan kaldırmaktan daha zor geliyordu, zihin sesini açmak. Yine de tekrar etti:
Önemli değil. Bu kez daha duyulur olmalıydı ki, kırk dakikadır konuşan, konuşurken kadının gözlerinin yokluğunun yarattığı güvensizlikten bunaldığı her halinden belli olan adam itiraz etti.
Öyle değil, dedi. Yürekten söylemiyorsun bunu. Yüreğin söylemeli.
Kadının sessizliği ağırlaştı iyice. Küçük bir iç geçiriş zamanın gri hantallığının üstüne yayıldı.
Yok, dedi kadın nihayet.
Ne, sorusu geldi adamdan. Ne yok?
Kadın dakikalar sonra gözlerini kaldırdı ve dosdoğru adama yöneltti bakışlarını. Neyin olmadığını iyice görebilsin diye adam...


Mey