Açıldı.
Kararsızlıkla kapandı ama hemen. Bir daha. İkincisi biraz daha cesurcaydı; bu
yüzden cesaret bir balon gibi sönerken öfkeyle sıkıca kapandı iki dudak
birbirine. Alt dudağını dişlemiş olabilirdi. Bir daha denemeyecekti. Tümden
sustu.
Konuşma, söz
söyleme gücünü yitirmeyi diledi. O zaman korkaklık değil, özür olacaktı susmak.
Tekrar ısırdı dudaklarını. Başını önüne eğdi. Karanlık kapladı her yanı. Ben
görmeyince evren yok, diye düşündü. Bakışlarının dilini susturdu.
Mey
Andy Denzler
