Borges
Zamansız inen akşam loşluğu,
yaprakların hummalı titreyişi ağaçlarda,
yağmura durmuş göğün yansısı, dedi.
Başım, olmazlık bildirisiyle sallandı.
Hayır, dedim. Olmadı.
Ne ima ediyorsun, diye sordu. Kızmış gibiydi.
Fazlasını, dedim. Dahasını.
Dahası beni aşar, dedi bıkkın bir sesle. Güldüm.
Önemli değil, dedim. Beni de aşıyor...
Mey
