Seçim işte, diye atıldım.
Dikkatle süzdü.
Doğru, dedi. Ve bir daha giymemeye karar verdiğin gömleğe bu karardan bahsetmeye gerek yoktur.
Güldüm. Dolabın bir köşesine kaldırıverirsin olur biter, diye destekledim.
Meraklı gözleri üstümde bir süre konuşmadı. Sustum ben de tabii.
Susuyorsun, dedi. Aldırmadım. Daha sustum.
Konu kapanmadı ama, diye ısrar etti. Omuz silktim. Söyleyecek bir şeyim yoktu.
İnsan insandı, gömlek de gömlek. Konu kapanmıştı...
Mey
